Многія пытанні грамадзян можна вырашыць мясцовым органам улады. Такім меркаваннем падзялілася з журналістамі старшыня Савета Рэспублікі Наталля Качанава падчас прыёму грамадзян у Асіповічах.

Сёння члены Савета Рэспублікі на чале з Наталляй Качанавай праводзяць у Магілёўскай вобласці адзіны дзень прыёму грамадзян. У рэгіёне на прыёмы запісалася больш за 200 чалавек.

«Людзей запісваецца многа, і, выязджаючы ў рэгіёны, мы вызначылі, што стаўку будзем рабіць на тых людзей, якія жывуць у канкрэтным горадзе. Калі чалавек прыйшоў на прыём, хутчэй за ўсё таму, што ён не знайшоў падтрымкі і разумення ў іншых інстанцыях. Аднак, напрыклад, вырашэнне пытання па рамонце дарожнага пакрыцця ў Оршы цалкам можна было вырашыць на месцы, але людзі гавораць, што трапіць на прыём да старшыні выканкама не так проста», – сказала Наталля Качанава.

Спікер адзначыла, што кожны павінен ведаць і разумець меру адказнасці працы з людзьмі. «Сапраўды, гучаць важныя пытанні для тых людзей, якія займаюцца працай над законапраектамі. Перш за ўсё яны датычацца прадастаўлення зямельных участкаў, працы з садоўніцкімі таварыствамі. Гэта такое балючае пытанне, якое ўзнікае практычна заўсёды, калі мы праводзім прыёмы па асабістых пытаннях. У большай ступені сёння людзі гавораць, што шмат невыкарыстоўваемых зямельных участкаў. Моладзь ужо не хоча працаваць на дачах, таму працуюць у асноўным пенсіянеры. Адзін са старшыняў садаводчага таварыства горада Бабруйска пазначыў, што з васьмісот участкаў у гэтым таварыстве толькі трыста выкарыстоўваецца. Усе астатнія – практычна ў закінутым стане. Зразумела, што прыходзяць кантралюючыя органы і гавораць, што трэба навесці парадак на гэтай тэрыторыі. Мы павінны ўключыцца ў працу і разгледзець гэта пытанне. Можа неяк заканадаўча яго ўрэгуляваць. Але яно патрабуе сёння сур’ёзнай прапрацоўкі», – звярнула ўвагу старшыня Савета Рэспублікі.

Калі людзі гавораць аб транспартных зносінах паміж вёскамі, раённымі цэнтрамі і гарадамі, неабходна ўважліва адносіцца да гэтага пытання, сказала Наталля Качанава. «Калі мы вызначылі адным з найважнейшых сацыяльных напрамкаў развіцця нашай краіны моцныя рэгіёны, то мы павінны разумець, што транспартныя зносіны павінны быць. Сённяшні прыём паказвае, што з’яўляюцца пытанні ў грамадзян, калі скарачаюцца нейкія маршруты, ліквідуюцца транспартныя зносіны», – дадала яна.

На прыём да старшыні Савета Рэспублікі запісалася медсястра Таццяна Юр’еўна. Яна праехала больш за 200 км, каб расказаць аб праблеме, якая тычыцца многіх жыхароў яе раёна.

«Нашу Трылесінскую псіхіятрычную бальніцу закрываюць кожны год. Зараз там на лячэнні знаходзіцца 27 пацыентаў і 57 супрацоўнікаў – медсёстры, урачы. Калі закрыюць нашу бальніцу, людзі пойдуць у нікуды, а яны працуюць ужо даўно. Кажуць, нашу ўстанову закрыюць з-за змяншэння колькасці пацыентаў. Частку пацыентаў ужо размеркавалі ў дамы-інтэрнаты, а мы застанёмся без працы. У нас сем’і, маленькія дзеці. Апошні працоўны дзень устаноўлены на 30 чэрвеня», – расказала яна.

Жанчына дадала, што калектыў ужо звяртаўся па рашэнне праблемы ў галоўнае ўпраўленне па ахове здароўя Магілёўскага аблвыканкама. Наталля Качанава ўзяла гэта пытанне на кантроль.

Васіль Георгіевіч з вёскі Камянічы Асіповіцкага раёна расказаў, што возера ў яго вёсцы, якое жыхары капалі ўласнымі сіламі, аддалі ў арэнду. «Прыватнік са свайго боку нічога не ўклаў, але прапанаваў зрабіць мясцовую бясплатную рыбалку толькі па нядзелях, а потым і зусім заявіў, што яно больш не будзе бясплатным», – адзначыў ён. Мужчына папрасіў разабрацца ў сітуацыі.

На прыёме не абышлося без зямельных пытанняў. Аляксандр Аляксандравіч з Асіповічаў у 2011 годзе купіў з жонкай дом. «Ён прыватызаваны, але з 2016 года мне не могуць паказаць межы зямельнага ўчастка, – расказаў мужчына. – Мая суседка заняла 5 м маёй тэрыторыі. У мяне ёсць праваўстанаўліваючыя дакументы, што гэта мая тэрыторыя. Я ўжо звяртаўся і да губернатара, і ў Магілёўгіпразем, але нічога не вырашылася», – дапоўніў ён.

«Мы ўключымся і паспрабуем разабрацца», – запэўніла Наталля Качанава.

Вячаслаў Анатольевіч з Асіповічаў прыйшоў на прыём па пытанні аднаўлення руху чыгуначнага цягніка Асіповічы–Градзянка, каб дабрацца ў аддаленыя вёскі. «У нас адмянілі цягнік Асіповічы–Градзянка на адпраўленне па часе на 9.41. Гэты цягнік больш зручны для жыхароў, якія жывуць у вёсцы і працуюць пазменна. Цягнік едзе занадта рана, і гэта нязручны час адпраўлення. Тым, хто працуе ў другую змену, ён не падыходзіць», – расказаў мужчына.

«Развіццю рэгіёнаў надаецца самая вялікая ўвага, таму трэба не скарачаць колькасць цягнікоў, а радавацца, што людзі сюды едуць», – заявіла Наталля Качанава. У вырашэнні гэтага пытання даручана паглядзець, якая колькасць людзей карыстаецца рэйсам у гэты час.

Іншыя пытанні тычыліся налічэння пенсій, заробкаў, добраўпарадкавання тэрыторыі і якасці дарог.

Праца з насельніцтвам – адзін з галоўных напрамкаў у дзейнасці Савета Рэспублікі. Толькі ў мінулым годзе было праведзена 542 прамыя тэлефонныя лініі, 844 асабістыя прыёмы грамадзян, 1882 сустрэчы з працоўнымі калектывамі і насельніцтвам па месцы жыхарства, арганізавана 259 дыялогавых пляцовак. Забяспечаны разгляд каля 7,5 тыс. зваротаў. Паказчык даверу і запатрабаванасці такой формы працы – станоўчыя водгукі аб працы прамых тэлефонных ліній.

Жыхарка Мінска Таццяна Іванаўна расказала, што яе мужу-пенсіянеру шэсць гадоў недаплачвалі пенсію. Ён ужо шмат разоў звяртаўся ў орган пенсійнага забеспячэння па месцы жыхарства з неабходнымі дакументамі і заявай. Аднак адпаведных выплат так і не атрымаў.

«Даведаліся, што ў Наталлі Іванаўны будзе прамая тэлефонная лінія проста ў дзень нараджэння майго мужа. Ведаеце, гэта быў нейкі знак. Датэлефанаваліся, і, сапраўды, пытанне вырашылася хутка і станоўча, – расказала жанчына. – Прамыя лініі – выратаванне для простых людзей. Мы да гэтага звярталіся ў аддзел па налічэнні пенсій, у аддзел па працы Ленінскага раёна, і там не было справы да нашай праблемы. Калі б не Наталля Іванаўна, мы б нічога самі па сабе не дамагліся», – падкрэсліла яна.

Мінчанін Аляксандр Міхайлавіч паўгода змагаўся з праблемай няякаснага водазабеспячэння ў кватэры, і ўсе спробы вырашыць пытанне з адпаведнымі службамі былі беспаспяховыя.

«Праблема заключалася ў падагрэве вады. Сушыльнік ручніка быў халодным, напор гарачай вады слабым, з’яўлялася волкасць. Да ЖЭСа дастукацца было немагчыма. Страціў надзею, але ў адзін з дзён убачыў па тэлебачанні бягучым радком навіну, што Наталля Іванаўна правядзе тэлефонную лінію. Мне ўдалося датэлефанавацца. Пытанне вырашылася хутка. Цяпер усталявалі кацёл, і гарачая вада ёсць, – расказаў мужчына. – Але адцягваць людзей такога высокага рангу па такіх дробязях нават неяк нязручна. Але тым не менш дзякуй Наталлі Качанавай за аказаную дапамогу».

У мінчанкі Святланы Уладзіміраўны былі скаргі на арганізацыю працы ЖЭСа: са студзеня гэтага года не змаглі ўцяпліць фасад кватэры. «Асобная падзяка Наталлі Іванаўне за яе ўважлівае стаўленне да людзей і за тое, што ўсе звароты, якія праз яе праходзяць, заўсёды вырашаюцца аб’ектыўна, выразна і канкрэтна. Я ўжо нават трапіла за межы анансаванага часу працы тэлефоннай лініі. Прыёмная была зачынена, але яна ўсё роўна мяне ўважліва выслухала і сказала, што возьме пытанне на кантроль. Ёй асобнае дзякуй, таму што гэта не проста кіраўнік, але і чалавек з вялікай літары. Для мяне гэта сапраўды сапраўдны прыклад дзяржаўнага кіраўніка», – падзялілася Святлана Уладзіміраўна.

Гэта толькі некаторыя прыклады той вялікай працы, якую праводзяць сенатары.

БЕЛТА